Vorig jaar rond de zomer besloot ik mijn opdracht bij de LFI niet te verlengen. Ik had andere plannen: een workation in Oost-Afrika. Twee maanden Oeganda voor mijn girls empowerment project de Crane Dancers en voor de derde keer de Tour of Karamoja fietsen. De laatste maand zou ik naar de kust van Kenia gaan om te kitesurfen.
Zoals velen van jullie inmiddels weten, liep mijn geplande workation anders dan verwacht. Het werd fietsen in Kenia. Een ‘georganiseerd vertrek’ uit juli 2021 bleek opeens geheel onverwachts roet in het eten te gooien. Noodgedwongen moest ik mijn vlucht – naar mijn tweede thuis Oeganda – annuleren. Uiteindelijk ben ik eind september naar Nairobi gevlogen om via land door te reizen naar Kampala. Ook hier is van hogere hand een stokje voor gestoken.
Een trip waar ik maanden naar uitkeek, veranderde in een nachtmerrie. Wat volgde waren weken van stress en een situatie waarin mijn veiligheid op het spel stond. Weken later moest ik ook nog eens met veel pijn in mijn hart de Tour of Karamoja aan mij voorbij laten gaan. Tot op het laatst heb ik nog gehoopt, maar hoop is een bijzonder vervelende emotie.
Na een week in de Keniaanse grensplaats Busia te hebben doorgebracht – wachtend op een verlossend telefoontje of een oplossing – reisde ik terug naar Kisumu. De derde grootste stad van Kenia aan Lake Victoria en drie uur van de grens met Oeganda. Het plan was om ongeveer drie nachten te blijven bij Lago Resort, een family owned guesthouse op Riat Hills, vijf kilometer vanaf het centrum. Volgens Booking.com ‘Home away from home with the best views in Kisumu’. De recensies waren goed en ik boekte mijn verblijf. Niet wetende dat ik maar liefst zeven weken hier zou verblijven.
Riat Hills, ook wel het Beverly Hills van Kisumu genoemd, is de ideale omgeving om mijn passie te beoefenen: sporten. HITT in de tuin, op het balkon met prachtige uitzichten of hardlopen en nieuwe routes ontdekken. Ik was helemaal in mijn element toen ik de hybridefiets van Rikke, mijn Deense guesthousegenoot, mocht lenen. Zij is aan het bikepacken en fietsend vanaf Oeganda naar Zuid-Afrika.
Wat werd ik blij van fietsen op onverharde wegen in West-Kenia. Nieuwe routes ontdekken. Fietsend Afrika ontdekken, is eigenlijk het tofste dat er is. Mijn sportenthousiasme werd opgevangen door Nestor, de manager van het guesthouse en zoon van de eigenaren. Nadat ik drie keer had hardgelopen, besloot hij om mee te gaan. Hardlopen met een Keniaan. Ik vertelde dat ik niet zo snel en ver kon (door een langslepende achillespeesblessure), maar dat maakte niet uit. Twee keer per week in de ochtend gingen we vijf kilometer rennen. Heuvels en hoogtemeters trotserend en nieuwe records brekend. Wat een luxe, een eigen hardloopcoach. Nestor kocht nieuwe schoenen, een sporthorloge en blies zijn Strava-account nieuw leven in.
Inmiddels was Rikke onderweg naar Nairobi. Ze had haar fiets achtergelaten in Lago Resort, omdat ze een nieuwe wilde aanschaffen. Scoutend op afstandmeten.nl en Google Maps, met wat tips van Nestor, ging ik mijn eerste routes fietsen. Een uitdaging als je een goede MTB gewend bent. Oefening baart kunst en ik raakte iets meer vertrouwd met de dunne banden in combinatie met de grote keien. Klein detail: de fiets had slechts acht versnellingen en dat was veel te weinig voor de steile klimmetjes in West-Kenia. De reden waarom Rikke een upgrade ging doen.
Mijn enthousiasme bleef niet onopgemerkt en naast het hardlopen besloot ook Nestor het te gaan proberen. Aangezien we maar één fiets hadden, scoutte ik de routes en ging hij de dag erna mijn routes rijden. Hij werd zo enthousiast dat zijn oude fiets werd opgeknapt en vervangen werd door nieuwe banden, spaken, remmen en zadel.
Met twee fietsen konden we eindelijk samen op pad gaan. Nieuwe routes scouten. Na zeven weken was het tijd voor mij om naar de kust te vliegen. Tot op de dag van vandaag ontvang ik berichten met hardloopfoto’s en is Nestor zelfs op een bikepack trip naar een eiland gegaan. Ons enthousiasme is niet onopgemerkt gebleven en zelf de kok Joseph werd nieuwsgierig en besloot een fietspoging te wagen.
Hoe leuk! Het was een ongelooflijke zure domper dat ik niet naar Oeganda kon, maar hoe tof is het dat iemand zijn oude hobby heeft teruggevonden en nu plannen aan het maken is om bike rentals te gaan aanbieden aan zijn gasten? Hoe tof is het dat ik met mijn passie voor sport anderen weet te inspireren?
Dit heeft mij aan het denken gezet. Neem van mij aan, zeven weken op een berg met prachtige uitzichten, zet een mens aan het denken;-) Het is niet de eerste keer dat anderen meegaan in mijn sportenthousiasme. Ik hakte een knoop door en schreef mij afgelopen december in voor de opleiding leefstijlcoach. Medio januari was mijn eerste lesdag bij Instituut Cam in Utrecht. Geen idee of ik een goede coach ga zijn. Maar zoals de docent zei: “Coaching is communicatie”.
Ik geloof in voorkomen is beter dan genezen en ik geloof in een gezonde leefstijl. Hieraan wil ik graag mijn steentje bijdragen. Op naar een gezonder Nederland en op naar nog meer fietsavonturen in West-Kenia!😊