Naast mijn werk als director voor GirlBe werk ik vanuit Oeganda als freelancer a.k.a. digital nomad voor opdrachtgevers in Nederland. Want ik heb alleen internet nodig om het grootste deel van mijn werk te kunnen doen. Nou ja voor hoiUtrecht kan ik niet meer fysiek aanwezig zijn.
Zo gezegd zo gedaan, maar ik ervaar op dag drie al opstartproblemen. Ik denk meer dat ik iets te enthousiast dacht dat ik wel ‘up and running’ zou zijn na een week. Mijn dagindeling is nu voor negentig procent afhankelijk van mijn Oegandese vriendin Remy en tevens founder van GirlBe.
Concreet betekent dit: we zien wel wat de dag gaat brengen. Als je uit een samenleving komt waar alles op tijd gaat, is het heel moeilijk om dit los te laten. Het liefst wil ik een duidelijk tijdspad met heldere afspraken zodat ik weet wanneer ik mijn eigen plan kan trekken.
Op dag drie merk ik al dat ik dit slecht trek. Het komt voornamelijk omdat ik nog niet mijn eigen huis heb en overzicht moet zien te creëren in een Afrikaanse organisatie. Dat gaat er eenmaal anders aan toe dan in Nederland.
Sinds gisteren heb ik een beeld gekregen van mijn functie en het zwaartepunt ligt vooral in de middag en in het weekend. In de ochtend kan ik dan werken voor Red Cat Media. Na dag twee ben ik er al achter dat dit even tijd nodig heeft. Mijn iets te enthousiaste plan om hiernaast te gaan sporten en wat van het land te zien, zet ik maar even koelkast. Eerst maar installeren in mijn huis, mijn werk goed kunnen uitvoeren en mijn eigen draai vinden.
Dat de stroom is uitgevallen en ik mijn portemonnee met pinpas iets te goed had opgeborgen, komt mijn humeur op dag drie ook niet ten goede.