Einde van het avontuur in zicht

Het einde van het avontuur is in zicht. “Geniet van het avontuur.” Een mededeling die ik voor vertrek meerdere malen te horen kreeg. Wat is dit avontuur? Een vraag die ik mij voor vertrek – elf maanden geleden – meerdere keren heb gesteld.

Na elf maanden is mijn conclusie dat dit niet in één woord of zin is samen te vatten. Het is de belevenis. Het is dat je in situaties beland en dat je je afvraagt hoe je in hemelsnaam in die situatie terecht bent gekomen.

Het is…

Het is het onbekende waarvan je niet weet wat het gaat brengen. En het soms beter is dat je het niet weet. Je maar ‘gewoon’ de sprong in het diepen moet wagen. En je er maar gewoon voor moet gaan, zonder dat je eigenlijk weet waar je precies voor gaat. En dat je jezelf vervolgens moed inpraat en dat je wel ziet waar het schip strand.

Het is…

Het is een beslissing waar je eigenlijk geen goede beslissing in kan maken. Het is een vraag waar zowel ja als nee soms geen optie is. Het zijn cultuurverschillen. Het zijn de momenten waar je mond open valt van verbazing. Het zijn de situaties waar er een engel op je schouder zit.

Dat is het avontuur! Het avontuur waar na elf maanden voorlopig een eind aan komt.

Naar huis

Heb ik zin om naar huis te gaan? Nee niet echt. Terwijl ik momenten heb gehad dat ik niets lievers wilde dan met het eerste vliegtuig naar huis.

De wereld

Al met al terugkijkend denk ik dat deze momenten misschien op een hand te tellen zijn en dat ik wat dat betreft heel erg trots op mijzelf mag zijn. Eén ding wist ik al, maar weet ik na deze elf maanden zeker. Mij maak je niet gek. En de wereld? Die kan ik in mijn eentje aan!